Gelukkig bestaat het leven aan boord niet alleen uit werken. In juni werd het eens tijd uit te vinden hoe Ora et Labora het onder zeil zou doen. We waren al eens naar Assen gevaren en dat viel niet tegen, maar nu werd het menens! Met Chris motorden we in 1 dag naar Lemmer. Mast gestreken, dat scheelde wachttijd bij veel bruggen.
In Lemmer kwamen Ingrid en Peter ook aan boord. Iedereen met zeilervaring, de een meer dan de ander, maar allemaal goed gemutst en vol enthousiasme. Dat het prachtig weer was gaf alleen maar meer feestvreugde.
Op het IJsselmeer werd het grootzeil gehesen en even later ook de fok. Windkracht 3, we hadden achteraf niets zeevast hoeven zetten. Beetje voor de wind een band uitgooien en erbij gesprongen: dat is het echte genieten! Wat een heerlijk weekend! Het grootzeil hing er echter als een zak bij en daardoor was er nauwelijks mee aan de wind te zeilen. Nieuwe plannen werden gesmeed en dat betekent wederom (nog) meer werk. Later terug in de avond lekker gegeten en de volgende ochtend werden we gewekt door een plons. Die was afkomstig van Peter die zo uit zijn bed overboord sprong voor een verkoeling. Na het ontbijt hebben we nog een paar uur gezeild en genoten.
Zondagavond zijn we voor het eerst met z’n tweetjes alleen (terug) gaan varen. Aan het Sneker eiland hebben we overnacht op een super romantische plek. We hebben kort, maar o zo hevig gevoeld waarom we al dit werk doen!